Music For The Masses Tour: Europe / North America - 1987.10.22 - 1987.12.27

_

Pimpf
Behind The Wheel
Strangelove
Sacred
Something To Do
Blasphemous Rumours
Stripped
Pipeline
The Things You Said / It Doesn't Matter
Black Celebration
Shake The Disease
Nothing
Plesure, Little Treasure / Just Can't Get Enough
People Are People (12") *
A Question Of Time
Never Let Me Down Again
A Question Of Lust
Master And Servant
Everything Counts
- / Agent Orange

_

_

_

* Podczas początkowych koncertów zespół grał nieco inną wersję tego utworu. Tzw. wersja 12" była grana jedynie w 8 miastach na początku trasy.

_

_

Ze względu na ubogi zasób bootlegów z Ameryki Północnej i setlist z 2 części trasy koncertowej. Podane powyżej liczby setów należy traktować jako zagrane "co najmniej". Na 11 koncertów zagranych w Ameryce Północnej znane są tylko zapisy 4-ech koncertów.

_

_

Komentarz: Zespół rozpoczął trasę koncertową 22 października 1987 w Hiszpanii. Cały rok 1987 przebiegł bez większych wpadek, czy wydarzeń natury po za muzycznej, choć trasa nie była wolna od kłótni i rękoczynów, choć te dały o sobie znać dopiero 1988 roku. Muzycznie depeche MODE zapisali się dając 3 wyprzedane koncerty w Bercy po 18 tyś widzów każdy. Również dwa koncerty w The Forum w Los Angeles 1987.12.4-5 były w pełni wyprzedane. Oznaką przejścia do wyższej ligi był też koncert w Madison Square Garden w Nowym Jorku 1987.12.18. Dla porównania rok wcześniej zespół wystąpił w Radio City Hall z trzema koncertami w Nowym Jorku 1986.06.06-08. Warto jednak pamiętać o jednym drobiazgu - Radio City Hall mieści 5900 widzów, co łącznie daje 17700 widzów, gdy tym czasem jedne występ w Madison Square Garden to frekwencja na poziomie 20000 fanów. Koncert w Nowym Jorku 1987.12.18 zakończył koncertowanie na ten rok.

Zespół 3/4 trasy koncertowej grał set znacząco inny od tego, jaki jest potocznie określany jako referencyjny, a który pochodzi z albumu 101. Do pełni szczęścia brakowało jedynie jakiegoś utworu z albumu A Broken Frame. Była to pierwsza trasa na której zespół pominął wszystkie utwory z jakiegoś albumu. Potem stało się to już rutyną. Większość trasy od października 1987 do marca 1988 grana wg jednego setu, tylko nieliczne występy posiadają zmieniony zestaw utworów. Są to tylko i wyłącznie występy drugonocne. Co ciekawe zespół mimo ponownej zimowej trasy po Europie nie zadbał o zmianę setlisty i prezentował taki sam zestaw co noc i jesienią, i zimą.

Porównując setlisty z Black Celebration Tour z setem z powyższym setem, granym od października 1987 do marca 1988 widać wyraźnie, że zespół dorósł. Kompozycje stawały się co raz dojrzalsza, a co za tym idzie dobór utworów z poprzednich płyt co raz rzadziej sięgał dalej niż do Construction Time Again. Ta trasa była pierwszą na której nie został zagrany przynajmniej jedne utwór z każdej płyty wstecz.

Podstawowa różnica między rokiem Black Celebration Tour, a trasą promującą Music For The Masses jest długość setu. Zestaw utworów był krótszy o 1 utwór, a jeżeli liczymy z Here Is The House to różnica jest dwóch utworów. Wypadło 9 numerów z setu z 1986, Nie liczę tu Here Is The House i Somebody, które miał raczej charakter incydentu, w tym takie sztandarowe numery jak Photographic, czy Leave In Silence, a Just Can't Get Enough [41] pełnił rolę jedynie zamiennika na druga noc.

Trasa ta przyniosła również dwa zaskakujące powroty: Pipeline [66] - utwór, który wydawało się, że po Construction Tour spełnił swoje zadanie. Szczególnie, że już w trakcie tej trasy został wymieniony na inny. Drugi powrót dotyczył utworu It Doesn't Matter [7], już podczas Some Great Reward Tour pełnił on role zamiennika, na tej trasę również na boisko wchodził zawsze z ławki.

Pierwsza zmiana w setliście nie dotyczyła nowego utworu. Przez 8 koncertów na początku trasy zespół grał People Are People [67] z nieco zmienionej wersji wśród fanów określanej jako 12". Od koncertu w Stuttgarcie 1987.11.02 zespół grał ten utwór w wersji znanej z Pasadeny 1988.06.18. Nie znane są powody skrócenia tego utworu, ale można przypuszczać, że chodziło zwartość utworu, którą ta wstawka z wersji 12" lekko rozbijała. Pierwsza, prawdziwa, zmiana utworu nastąpiła również w Paris 1987.11.17. Była to jedyna zmiana na całej jesiennej trasie po Europie. Zespół wykonał It Doesn't Matter [7] oraz Just Can't Get Enough [41]. Co zaskakujące Martin zastąpił It Doesn't Matter [7] utwór z nowej płyty, co nie było częstym zabiegiem w historii scenicznych tego zespołu. Dopiero zima 1988 roku przyniosła większy wysyp zmian. Nie mniej były to tylko dwa utwory wg powyższego schematu.

_

W czasie pierwszej, drugiej i trzeciej części trasy włącznie zagrano 21 utworów, przy czym setlista liczyła 19 włączając w to intro - Pimpf [101]. Do podsumowania nie jest brane Agent Orange, którego bytność w tej setliście nie jest do końca jasna, oraz fakt, że utwór był grany już po zejściu depeche MODE ze sceny.

Speak & Spell - 1
Construction Time Again - 2
Some Great Reward - 5
The Singles 81>85 - 1
Black Celebration - 4
Music For The Masses - 8

_

Music For The Masses Tour: Asia / North America 1988.04.18 - 1988.06.18

_

Pimpf
Behind The Wheel
Strangelove
Sacred
Something To Do
Blasphemous Rumours
Stripped
Never Turn Your Back On Mother Earth / Somebody
The Things You Said / It Doesn't Matter
Black Celebration
Shake The Disease
Nothing
Plesure, Little Treasure
Master And Servant / People Are People
A Question Of Time
Never Let Me Down Again
A Question Of Lust
- / Master And Servant
Just Can't Get Enough
Everything Counts
Agent Orange

_

_

_

_

_

Jedynie 13 koncertów z letniej trasie po Azji i Ameryce Północnej posiada rozpoznane setlisty. Pozostałe koncerty to jedynie przypuszczenia lub analogie.

_

_

Komentarz: Kwietniowa setlista to była prawdziwa "rewolucja" w historii depeche MODE. Nigdy wcześniej ten zespół nie "mixował" tak setlistą jak to było na wiosnę 1988 roku. 4 zmiany w stosunku do setlisty z 1987 roku. Wznowienie trasy w Japonii przyniosło pożegnanie z Pipeline [66] zastąpiony przez Never Turn Your Back On Mother Earth [17]. Master And Servant [101] zastąpiło na większości trasy po Azji i Ameryce Północnej - People Are People [67]. Tym czasem Master And Servant [101] po przesunięciu do głównego setu ustąpił miejsca Just Can't Get Enough [41] dzięki czemu zespół próbował zamknąć usta marudom, którzy pytali ciągle zespół czemu nie gra nic z początku kariery. Najprawdopodobniej pojawia się w Ameryce od koncertu w Portland 1988.05.06, a już na pewno od występu w Chicago 1988.05.20 - Somebody [18] - wchodzi na stałe do zestawu koncertowego zastępując Never Turn Your Back On Mother Earth [17]. Utwór ten musiał zejść ze sceny choćby z racji rejestracji materiału na projekt 101. Somebody [18] powróciło do regularnego wykonywania po 3 latach przerwy. Z wyjątkiem epizodu w Kopenhadze 1986.08.16, ostatni regularne wykonanie na trasie koncertowej pochodzi z Warszawy 1985.07.30.

Wyjątkiem szczególnym na tej trasie jest koncert w Pasadenie 1988.06.18, który został wydłużony o 1 utwór. Natomiast setlista prawie powróciła do stanu, jaki znamy choćby z Europy. Master And Servant [101] ustąpiło miejsca People Are People [67] i wylądowało w bisach jako w/w ekstra numer, ponieważ Just Can't Get Enough [41] nie zostało usunięte z setu, jak to bywało przy innych koncertach na tej trasie.

Ostatni miesiąc w trasie z zespołem towarzyszy kamera, która rejestruje wszystko, co dzieje się w obozie dM. Równolegle startuje casting w Nowym Jorku, gdzie zostaje wyłoniona grupka fanów, która będzie podążać za zespołem specjalnym autokarem. Cały zarejestrowany materiał autorstwa D.A. Pennebakera zostanie zamieszczony na wydanym rok później video - 101.

Trasa po Ameryce jest bardzo uboga w bootlegi i relacje z koncertów istnieje tylko 7 bootlegów z czego 2 niepełne. Jest bardzo trudno w 100% oszacować, jakie kawałki zespół grał wymiennie na całej trasie. Swoje zestawienia oparłem na szacunkach, oraz analizach wcześniejszych występów zespołu, relacjach on-line i książkach. W każdym przypadku zaznaczyłem, że są to tylko moje przypuszczenia. Więcej o tej trasie na blogu MODE2Joy.

_

W czasie czwartej i piątej części trasy zespół zagrał ogółem 22 utwory, przy czym setlista liczyła 19 piosenek włączając w to intro - Pimpf [101]. Do podsumowania nie jest brane Agent Orange, którego bytność w tej setliście nie jest do końca jasna, oraz fakt, że utwór był grany już po zejściu depeche MODE ze sceny.

Speak & Spell - 1
Construction Time Again - 1
Some Great Reward - 6
The Singles 81>85 - 1
Black Celebration - 4
Never Turn Your Back On Mother Earth - 1
Music For The Masses - 8

_

© [MODEontheROAD.com] Team 2009 - 2014 | version 4.5 | Contact: e-mail |